OBSŁUGA PRAWNA RODZINNYCH FIRM

Podjęcie przez polskiego przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie innych państw, bądź ich związku nie podlega rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej w trybie przepisów ustawy z 1991 r. - Prawo działalności gospodarczej.

(wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 sierpnia 2008r., sygn. akt II SA/Bd 169/08)

Tworzenie spółki z o.o. jest procesem, na który składają się czynności faktyczne i prawne. Należy przy tym wskazać na dwa możliwe tryby zawiązania spółki z o.o. Pierwszy – klasyczny – to procedura, którą inicjuje zawarcie umowy (aktu założycielskiego spółki) w formie aktu notarialnego i która powinna się skończyć uzyskaniem przez spółkę wpisu do rejestru przedsiębiorców KRS. Drugi z modeli tworzenia spółki z o.o. wprowadzony przepisami ustawy z 1 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 92, poz. 531), które obowiązują od 1 stycznia 2012 r., przewiduje zawarcie umowy spółki z o.o. bez udziału notariusza, za to z wykorzystaniem wzorca umowy spółki z o.o. udostępnianego w systemie teleinformatycznym, i następnie elektroniczną rejestrację spółki w rejestrze przedsiębiorców KRS. Druga z procedur ma być szybsza (w zamyśle ustawodawcy rejestracja ma następować w ciągu jednego dnia), lecz pozbawia wspólników możliwości swobodnego kształtowania treści umowy spółki (obligatoryjność wzorca) oraz uniemożliwia wniesienie aportów do nowo tworzonej spółki.

(Andrzej Kidyba,
Komentarz aktualizowany do art.163 Kodeksu spółek handlowych, LEX/el 2013)